حتی عبور ساده از مقابل بناهای کنار خیابان ، هر رهگذر
علاقه‌مندی را متوجه تفاوت و بعضاً ویژگی‌های خاص بعضی از بناها می‌سازد، چه برسد که این رهگذر یک دانشجوی معماری باشد. کتابی که در دسترس دارید قرار نیست به تمامی سوال‌های سبک‌شناختی در معنای فلسفی پاسخ دهد. اما به یقین تمامی مهارت‌های لازم را برای یک دانشجوی معماری در راستای درک سبک‌شناختی و محتوای بصری معماری به دست خواهد داد.
روش کار در قالب بررسی جزئیات دقیق ساختمان‌ها، ویژگی‌های کلیدی بناها و هویت شناسایی تاریخی از یونان باستان تا به امروز شکل می‌گیرد. این کتاب با این پیش فرض نوشته شده که معماری در جایگاه هنر ساختمان حائز زبانی ویژه بوده و به تبع آن انتقال مفهوم توسط ماحصل می‌تواند به خوانش، تعبیر گردد. همچون مقوله ادبیات، زبان معماری نیز اجزای اساسی خود و نحوه ارتباط‌گیری ویژه با مخاطب را دارد؛ در این وادی چه بسا بتوان سه عنصر سبک در دوره‌های مختلف، کارکرد و مصالح را به عنوان اجزای دستور زبان معماری لحاظ کرد.
در تداوم تعبیر زبان‌گونه از معماری، اجزای منحصر به فرد از بناها را می‌توان به مثابه واژگان معماری پذیرفت؛ اجزایی چون ستون، سقف، پله، پنجره، گشایش‌ها و تزئینات. هنگام مطالعه کتاب خواهید دید که این دستورزبان ، ساختار منسجمی را در نگاه سبک‌شناختی شما شکل می‌دهد.
