با ادامه روند رشد شتابان شهری، می توان گفت که شهرنشینی به شکل غالب سکونت و زندگی اجتماعی بشر در این قرن تبدیل شده است.
شهرها را از یکسو می توان بزرگترین دستاورد بشر در عرصه های اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی، فناوری و بزرگترین سازه های انسان ساخت دانست
که تبلور تمامی این عرصه ها در طول تاریخ حیات بشری و محیط پویایی، تغییر، تکامل و شکوفایی فرهنگ و تمدن انسانی است.
با اینکه مناطق شهری کمتر از ۳ درصد نواحی حاصلخیز جهان را به خود اختصاص داده اند،
بیش از نیمی از جمعیت کره زمین و بیشترین مصرف منابع را شامل می شوند. برخلاف پهنه جغرافیایی کوچک، شهرها و جمعیتشان محل تجلی اقتصاد، اجتماع، فرهنگ و سیاست هستند که از طریق تکیه بر منابع خارج از مرزهای جغرافیایی و سیاسی خود، رشد و بقای خود را تداوم می بخشند
